Mijn leesautobiografie

Toen ik een klein meisje was, hield ik altijd al van boeken. Elke avond voor het slapengaan een boekje voorgelezen worden en zelf ook een beetje proberen te lezen. Ik kan me nog een paar boeken goed herinneren, zoals ‘Rupsje nooitgenoeg’ en ‘De mooiste vis van de zee’. Mijn favoriete kinderboek was en blijft toch altijd ‘Welterusten… kleine beer’. Ik genoot altijd van dat boek en kon er nooit genoeg van krijgen. We hadden er een groot boek van en een kleine versie. Helaas zijn we die kwijtgeraakt, maar ik hoop dat die ooit nog tevoorschijn komt. De liedjes die ik zong of luisterde, kan ik niet meer goed herinneren. Het zullen vast wel liedjes van K3 en andere kinderliedjes zijn geweest. Mijn moeder heeft mij wel verteld dat ik altijd heel hard mee zat te zingen!

Op de basisschool las ik veel boeken. We werden nooit echt voorgelezen op school, maar lazen wel veel zelf. We moesten in de lagere klassen altijd samen een boek lezen. Ieder mocht dan een voor een een bladzijde lezen. Dat vond ik altijd heel irritant om te doen, omdat iedereen een ander tempo had. Ik was altijd snel met lezen, en had dan al lang de bladzijde omgeslagen. In de wat hogere klassen ging ik al veel boeken lezen.

Mijn favoriete serie die ik heb gelezen zijn ‘De prinsessen van Fantasia’, en het vervolg ‘De heksen van Fantasia’. Dat waren in totaal elf, dikke boeken. Ik vond het altijd erg leuk om deze te lezen, aangezien het een geweldig verhaal was, wat doorliep in de volgende boeken. De manier waarop er werd geschreven, vond ik altijd heel prettig. Ik lees ze af en toen nog eens als ik mij verveel, de boeken worden nooit saai! Ook was ik fan van boeken uit de serie ‘Hoe overleef ik...’. Van die serie heb ik bijna elk boek gelezen en vond het geweldig. Ik weet nog dat ik bijna heel die serie in een vakantie heb uitgelezen. Ik deed ook altijd graag mee aan voorleeswedstrijden op school en heb het een paar keer gewonnen!

Toen ik eenmaal naar de middelbare ging, verloor ik mijn interesse in boeken. Ik had er weinig tijd voor en het geduld niet meer. Ik ging liever even op mijn telefoon zitten, muziek luisteren of tv kijken. Ik heb nog wel een aantal boeken gelezen; In de zomervakantie naar de eerste klas toe heb ik nog 3 boeken gelezen genaamd ‘Huiver’, ‘Fluister’ en ‘Voor altijd’. Dat was een boekenserie over een jongen wat in een wolf veranderd en een meisje. Ze waren zo goed dat in dezelfde vakantie mijn moeder en zus ze ook gingen lezen.  

Na een lange tijd heb ik toch nog een paar boeken gelezen, maar in het Engels. De Nederlandse taal sprak mij helemaal niet meer aan en ik begon meer interesse te krijgen in het Engels. Doordat ik fan was van alle Harry Potter films, heb ik al de boeken in het Engels gelezen. Ik vond het erg interessant om de verschillen tussen de films en de boeken te zien, en ze verveelde mij nooit. Verder heb ik ‘Huiver’ opnieuw gelezen, maar in het Engels. Voor de rest heb ik geen andere boeken meer gelezen. Puur door het tijdgebrek en de interesse.  

Ik heb altijd al van fantasievolle boeken gehouden. Ik las eigenlijk nooit een ander genre. In opzichte met nu is dat een beetje aan het veranderen. Ik krijg telkens meer interesse in de geschiedenis, maar ook nu ben ik niet zo’n fan van boeken. Boeken voor school lezen vind ik ook altijd heel nutteloos. Ik snap dat de school het doet om ons Nederlands te verbeteren, maar de leerlingen hebben er nooit tijd voor. Ik vind het ook niet leuk om te doen, lezen moet uit jezelf en je interesses komen, en die zijn er nou eenmaal niet bij mij. Af en toe voor het slapen lees ik een stuk uit een boek waar ik nu al een halfjaar mee bezig ben. Gewoon puur om tot rust te komen en tocht nog een beetje te lezen. Je kan zeggen dat ik nog steeds van fantasie boeken houd, maar de geschiedenis komt toch wel telkens om de hoek kijken.

 

Boeken hebben dus altijd wel een grote rol gespeeld, maar het is allemaal langzaam aan het afnemen. Ik denk als ik meer tijd zou krijgen, ik wel boeken zou lezen. Ik geniet er nog steeds van en wil ook zeker meer lezen!